LAST WEEK'S SERMON
SUNDAY OF THE SAMARITAN WOMAN
Dear brothers and sisters in Christ
Today’s Gospel is a story that comes to encourage us but which also presents challenges. This is a story of an extremely sinful person by Jewish standards. She is also a heretic because instead of worshipping God in the temple she says they worship on the mountain, and as a Samaritan she was considered an enemy. Lastly being woman she is a second-class citizen in her culture and she is marginalized by her society.
The encouraging part is that being such a sinful person she does not hesitate to start a conversation with the Lord. In her conversation she is very frank and straightforward. People in this kind of situations usually fall in to despair, they give up, they stop trying, and they separate themselves further from God and isolate themselves from others. As we can see in the example of Mary Magdalene, another sinful woman caught in adultery, the society does not give them any chances.
But in both stories we see an instantaneous transformation, which is the miracle of miracles. Just one honest conversation and the most sinful person becomes an enlightened one who enlightens others. And all this is because of her courage and truthfulness.
Despite all that was against her she has those two important values in her life-she is brave and honest. Sometimes that is all God needs from us to transform our lives. God wants us to be honest and God does not want us to be cowards. If we provide these two conditions in our lives no sin is too big for God to forgive. Dear brothers and sisters, this is the challenging part because God wants us to treat one another in the way He treats us. We say in the Lords prayer, “Forgive us our trespasses as we forgive those who trespass against us.” This is the biggest challenge Christianity offers, we need to treat others the same way as we would like God to treat us. Christ tells his disciples that God will treat us the same way that we have treated others. We also need to remember that when he says others he does not mean the people whom we like but he means everyone who comes in contact with us in every aspect of our lives.
Many times we put labels on people, we put labels on groups of people, we even put labels on entire nations or races. And sometimes, dear brothers and sisters when we put a label on someone we do not allow anyone to take it off. There are many reasons and many explanations for allowing our hearts to become hard like a stone towards those whom we label with labels that we would not use for ourselves. I understand the human weakness, I have labeled people in my life and others have labeled me.
I know how it feels when you change or try to change and people around you do not give you a chance. I know how giving others a chance makes us extremely vulnerable. We always think the worst case scenario. What if they have not changed, what if they are trying to fool us, what if they are trying to hurt us more?
Forgiving is not cowardice. It requires a lot of courage and self-confidence and strength. This is the challenge of Christian life. Becoming and being a Christian means to be a hero, it means to be a role model for others, it means to accomplish the impossible for us and for others.
This is the message of the Samaritan woman to us. She believes in herself and she shares the gift of her transformation with others. She leaves her old life behind and embraces the new and unknown life with strength and courage and all this starts with a simple conversation with Christ. May God bless you all with Love and courage for yourselves and for others for transformation of life.
Amen
ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές εν Χριστώ
Το σημερινό Ευαγγέλιο είναι μια ιστορία που μας ενθαρρύνει αλλά παρουσιάζει και προκλήσεις. Αυτή είναι μια ιστορία ενός εξαιρετικά αμαρτωλού ανθρώπου σύμφωνα με τα εβραϊκά πρότυπα. Είναι επίσης μια αιρετική γιατί αντί να λατρεύει τον Θεό στο ναό λέει ότι τον λατρεύουν στο βουνό και σαν Σαμαρείτιδα την θεωρούν εχθρό. Τέλος, σαν γυναίκα, είναι πολίτης δεύτερης κατηγορίας στον πολιτισμό τηςκαι περιθωριοποιείται από την κοινωνία της. Το ενθαρρυντικό μέρος είναι ότι είναι τόσο αμαρτωλό άτομο που δεν διστάζει να ξεκινήσει μια συνομιλία με τον Κύριο.
Στη συνομιλία της είναι πολύ ειλικρινής και απλή. Οι άνθρωποι σε παρόμοιες καταστάσεις συνήθως πέφτουν σε απελπισία, παραιτούνται, σταματούν να προσπαθούν, χωρίζονται περισσότερο από τον Θεό και απομονώνονται από τους άλλους. Όπως μπορούμε να δούμε στο παράδειγμα της Μαρίας Μαγδαληνής, μιας άλλης αμαρτωλής γυναίκας που πιάστηκε για μοιχεία, η κοινωνία δεν τους δίνει καμία άλλη ευκαιρία.
Αλλά και στις δύο ιστορίες βλέπουμε μια στιγμιαία μεταμόρφωση, που είναι το θαύμα των θαυμάτων. Μόνο μια ειλικρινής συζήτηση και το πιο αμαρτωλό άτομο γίνεται ένας φωτισμένος που φωτίζει άλλους. Και όλα αυτά οφείλονται στο θάρρος της και στην ειλικρίνειά της.
Παρ’όλα αυτά που είναι εναντίον της, έχει αυτές τις δύο σημαντικές αξίες στη ζωή της, είναι γενναία και ειλικρινής. Μερικές φορές αυτό είναι όλο που ο Θεός χρειάζεται από εμάς να μεταμορφώσει τη ζωή μας. Ο Θεός θέλει να είμαστε ειλικρινείς και ο Θεός δεν θέλει να είμαστε δειλοί. Εάν παρέχουμε αυτές τις δύο συνθήκες στις ζωές μας, καμία αμαρτία δεν είναι πολύ μεγάλη για να τη συγχωρήσει ο Θεός. Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, αυτό είναι το δύσκολο κομμάτι γιατί ο Θεός θέλει να αντιμετωπίζουμε ο ένας τον άλλον με τον τρόπο που ο ίδιος μας μεταχειρίζεται. Λέμε στο Πάτερ ημών: "Συγχώρεσε τις αμαρτίες μας όπως εμείς συγχωρούμε τους άλλους". Αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που μας προσφέρει ο Χριστιανισμός, πρέπει να αντιμετωπίζουμε τους άλλους με τον ίδιο τρόπο που θα θέλαμε να μας αντιμετωπίσει ο Θεός. Ο Χριστός λέει στους μαθητές του ότι ο Θεός θα μας μεταχειρίζεται με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζουμε και τους άλλους. Πρέπει επίσης να θυμόμαστε ότι όταν λέει οι άλλοι δεν εννοεί τους ανθρώπους που μας αρέσουν, αλλά εννοεί όλους όσους έρχονται σε επαφή μαζί μας σε κάθε πτυχή της ζωής μας.
Πολλές φορές βάζουμε ετικέτες στους ανθρώπους, βάζουμε ετικέτες σε ομάδες ανθρώπων, βάζουμε ετικέτες ακόμη και σε ολόκληρα έθνη ή φυλές. Και μερικές φορές, αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, όταν βάζουμε μια ετικέτα σε κάποιον, δεν επιτρέπουμε σε κανέναν να την αφαιρέσει. Υπάρχουν πολλοί λόγοι και πολλές εξηγήσεις που επιτρέπουν στις καρδιές μας να γίνουν σκληρές σαν πέτρα προς όσους χαρακτηρίζουμε με ετικέτες που δεν θα χρησιμοποιούσαμε ούτε για τον εαυτό μας. Καταλαβαίνω την ανθρώπινη αδυναμία, έχω επισημάνει ανθρώπους στη ζωή μου και άλλοι έχουν επισημάνει εμένα.
Ξέρω πώς αισθάνεστε όταν αλλάζετε ή προσπαθείτε να αλλάξετε και οι άνθρωποι γύρω σας δεν σας δίνουν την ευκαιρία. Ξέρω πως το να δίνουμε στους άλλους μια ευκαιρία μας κάνει εξαιρετικά ευάλωτους. Πάντα πιστεύουμε στο χειρότερο σενάριο. Κι αν δεν έχουν αλλάξει, κι αν προσπαθούν να μας ξεγελάσουν, κι αν προσπαθούν να μας βλάψουν περισσότερο;
Η συγχώρεση δεν είναι δειλία. Απαιτεί πολύ θάρρος και πολλή αυτοπεποίθηση και δύναμη. Αυτή είναι η πρόκληση της χριστιανικής ζωής. Το να γίνεις και να είσαι Χριστιανός σημαίνει να είσαι ήρωας, σημαίνει να είσαι ένα πρότυπο για τους άλλους, σημαίνει να πετύχεις το αδύνατο για εμάς και για τους άλλους.
Αυτό είναι το μήνυμα της Σαμαρείτιδας προς εμάς. Πιστεύει στον εαυτό της και μοιράζεται το δώρο της μεταμόρφωσής της με άλλους. Αφήνει την παλιά της ζωή πίσω και αγκαλιάζει τη νέα και άγνωστη ζωή με δύναμη και θάρρος και όλα αυτά ξεκινούν με μια απλή συζήτηση με τον Χριστό. Ο Θεός να σας ευλογεί όλους με την Αγάπη και το θάρρος για τον εαυτό σας και για τους άλλους για τη μεταμόρφωση της ζωής. Αμήν